Praktijkvoorbeeld Mevrouw Smit

• Gedrag: Mevrouw Smit vindt het fijn om in haar kamer te zijn en te rommelen. Ze loopt graag heen en weer maar valt vanwege motorische onrust en cognitieve achteruitgang meerdere keren per dag. Als de verzorgende regelmatig bij haar binnenloopt of haar wil behoeden om te vallen reageert zij geïrriteerd: “Je kunt mij wel alleen laten hoor, ik ben geen klein kind meer!”
• Verzet: Mevrouw Smit verzet zich. Dat weet je doordat ze geïrriteerd reageert op de verzorgenden die regelmatig bij haar binnenlopen. Ze voelt zich behandeld als een klein kind en geeft duidelijk aan dat zij alleen gelaten wil worden.
• Beleving & waarneming: Mevrouw Smit heeft Parkinson-dementie, gepaard met hallucinaties en wanen. Mevrouw Smit was vroeger erg betrokken in de maatschappij en heeft een actief leven gehad. Ze was werkzaam bij een dienstverlenende organisatie en heeft daar veel mensenkennis opgedaan. Ze was ook altijd erg zelfstandig en gehecht aan haar privacy, vertelt haar dochter, en dat merken ook de verzorgenden van mevrouw Smit. De psycholoog geeft aan dat mevrouw geen besef meer heeft van de werking van het omroepsysteem; ze begrijpt niet dat ze deze knop kan indrukken voor hulp wanneer zij dit nodig heeft.
• Clientervaring: Mevrouw Smit begrijpt niet waarom de verzorgenden meerdere malen per dag bij haar binnenlopen. Dit geeft haar het gevoel dat ze in de gaten wordt gehouden. Ze ervaart dit als bemoeienis en betutteling terwijl ze het liefst gewoon haar eigen gang gaat. Ze voelt zich behandeld als een kind en dat geeft haar een vervelend gevoel waar ze ongelukkig van wordt.

De informatie uit stap 1 maakt het voor de zorgverleners duidelijk dat mevrouw Smit het binnenlopen van de verzorgenden beleeft als bemoeienis en betutteling waartegen ze zich duidelijk verzet. Het is duidelijk geworden dat zelfstandigheid en privacy voor mevrouw Smit nog altijd heel belangrijk zijn. In haar beleving wordt ze voortdurend gecontroleerd en ze beseft niet dat het regelmatig vallen voor haar reële risico’s op bijvoorbeeld botbreuken met zich meebrengt. Ook is zij als gevolg van haar cognitieve achteruitgang niet langer in staat het omroepsysteem te gebruiken.

De zorgverleners weten dat mevrouw Smit graag zelfstandig is en rommelt in haar kamer. Om Mevrouw Smit haar gevoel van vrijheid en tevredenheid niet te ontnemen en haar wel op tijd te kunnen helpen na een eventuele val, wordt de inzet van een valsensor en een camera besproken. Dit is ondersteunend aan het leefpatroon en zorgproces en gaat in op de zorgvraag van mevrouw Smit. Het is op maat te gebruiken om haar op tijd hulp te kunnen bieden na een val. De zorgverleners bespreken dit met het team, Mevrouw Smit en haar dochter (1e contactpersoon).

Alhoewel haar dochter instemt met beide vormen van domotica, maakt mevrouw Smit duidelijk dat ze een camera waarmee de zorgverleners haar in de gaten kunnen houden geen fijn idee vindt. Met de valsensor heeft zij geen probleem. De zorgverleners leggen Mevrouw uit dat de camera niet continu aan zal staan maar alleen gebruikt zal worden wanneer de sensor een signaal geeft om te controleren of ze hulp nodig heeft omdat ze bijvoorbeeld is gevallen. Na deze uitleg gaat Mevrouw akkoord met een week proeftijd. De zorgverleners spreken af na de proefweek te evalueren of mevrouw Smit meer vrijheid ervaart zonder het gevoel te hebben bekeken te worden, en zij tegelijkertijd niet onnodig valt of zonder hulp op de grond ligt. Zo nodig doorlopen zij de stappen van Het Wegingskader opnieuw.

Dit voorbeeld is bedoeld ter illustratie. Bij een andere cliënt kan de afweging anders zijn.
Klik hier voor meer praktijkvoorbeelden.